Κάποτε συνόδευσα στον Άγιο Γέροντα μία Γερμανίδα γιατρό, η οποία κατόπιν των δικών μου αφηγήσεων περί της αγιότητος του Παππούλη μας, είχε μεγάλη επιθυμία να τον επισκεφθεί.
Η Γερμανίδα δεν γνώριζε την Ελληνική γλώσσα. Όμως σε λίγα λεπτά αρχίζει ένας διάλογος μεταξύ τους, τον οποίον κατ’αρχήν θεώρησα φυσικό.
Καθώς περνούσε όμως η ώρα, παρατήρησα, ότι ο ένας καταλάβαινε πολύ καλά τον άλλον χωρίς να χρειάζονται διερμηνέα. Μάλιστα συζητούσαν και περί ιατρικών θεμάτων. Η Γερμανίδα γιατρός, χαρούμενη, αποχώρισε, από το κελλάκι του – τότε έκπληκτη εγώ τον ερωτώ:
-Γέροντα γνωρίζετε Γερμανικά;-Άντε μωρέ, μου λέει χαμογελώντας, που ξέρω γερμανικά. Δεν άκουγες, εγώ της μιλούσα ελληνικά και εκείνη μου μιλούσε γερμανικά. Και οι δύο όμως καταλαβαίναμε στην γλώσσα μας! Μη ρωτάς. Αυτά τα κάνει το Άγιο Πνεύμα!
Άκουσα πως και άλλες φορές είχε συμβεί αυτό το θαύμα με το χάρισμα της διερμηνείας των γλωσσών, με μια Γαλλίδα, μ’έναν Ιρλανδό, με Σέρβο και Ρουμάνο.
«Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ – Η ΑΓΑΠΩΣΑ ΚΑΡΔΙΑ»
(εκδόσεις Εφραιμίας – Ιεράς Γυναικείας Κοινοβιακής Μονής Οσίου Εφραίμ του Σύρου – Κονταριώτισσα Κατερίνης).
Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά Trackbacks και Pingbacks είναι ανοιχτά.